O NAS

SKĄD SIĘ WZIĘŁYŚMY?

Od roku 1885 w Joannie Leplâtre dojrzewała pod wpływem Ducha Świętego idea życia konsekrowanego w świecie. Każda osoba należąca do wspólnoty miała prowadzić życie apostolskie w swojej dotychczasowej sytuacji życiowej. Wszystko miało być oparte na duchowości dominikańskiej. W 1890 roku Joanna spotkała się z ojcem Rajmundem Boulangerem OP. Wydarzenie to potwiedziło jej pierwotny zamysł i stało się bodźcem do utworzenia Małej Grupy Dominikańskiej Jezusa Ukrzyżowanego.

Chcesz się dowiedzieć więcej?
ZAŁOŻYCIELKA

Jeanne Leplâtre urodziła się 1 lutego 1864 r. w Patay, w departamencie Loiret we Francji, gdzie jej ojciec był notariuszem. Jednak od wczesnej młodości mieszkała w Orleanie. W dwudziestym roku życia dotknięta ciężką chorobą spędziła 10 lat przykuta do łóżka lub fotela. To doświadczenie, ważne dla jej życia duchowego, nie ograniczyło jej zamierzeń i działalności. Skupiając wokół swoich idei grono kobiet o podobnych dążeniach, stworzyła w Orleanie centrum głębokiego życia duchowego, które nie tylko zapewniało rozwój religijny i intelektualny kobiet należących do grupy, ale prowadząc działalność apostolską w mieście, promieniowało na inne środowiska. Zafascynowana spuścizną ojca Henri Lacordaire’a OP uważała, że duchowość dominikańska najlepiej odpowiada tworzonemu przez nią dziełu. Było to jednak w tamtych czasach dzieło nietypowe. Natrafiała więc na różnorodne trudności. Przełomowym momentem stało się spotkanie – w 1890 roku – z ojcem Rajmundem Boulangerem OP, wybitnym kaznodzieją i późniejszym prowincjałem, który nie tylko zrozumiał założenia Małej Grupy, ale potem towarzyszył jej w rozwoju, a w 1904 r. opracował dla niej „Regułę życia” zatwierdzoną przez miejscowego biskupa. Dało to instytucjonalne podstawy Małej Grupy, z której potem – po pół wieku – zrodził się Świecki Instytut Dominikański z Orleanu. Joanna Leplâtre zmarła w 1928 r.