Świecki Instytut Dominikański z Orleanu


Świecki Instytut Dominikański z Orleanu jest wspólnotą kobiet żyjących radami ewangelicznymi pośród świata. Żyjemy w swoich świeckich środowiskach i realizujemy nasze powołanie w codzienności życia. Zgodnie z nauczaniem św. Dominika staramy się głosić Chrystusa „wszystkim, zawsze i na wszystkie sposoby, a gdy już się nie da inaczej, to nawet słowami”. Pragniemy, aby nasze życie było dla innych czytelnym znakiem obecności Boga w świecie, lecz bez ujawniania, że poprzez śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa w pełni poświęciłyśmy swoje życie Bogu.

Chcesz nas bliżej poznać?
Więcej o nas


Chcesz nawiązać osobisty kontakt lub dołączyć do nas?
Kontakt
AKTUALNOŚCI

Jesienne wydarzenia w Polsce

Nasze jesienne dni skupienia w tym roku krążyły wokół tematu ślubów posłuszeństwa i czystości, konferencje głosili dla nas w tym czasie Ojcowie Karmelici, o czystości o. Piotr Paweł OCD, a o posłuszeństwie o. Kamil Strójwąs OCD.

Oto kilka myśli, które nas zainspirowały:

Dziewictwo kształtowane jest przez miłość, a jej przedmiotem jest Bóg i człowiek. Miłość dziewicza jest w pełni ludzka i Boska. Musimy przyglądać się swojemu sercu, swoim pragnieniom – czy Chrystus jest u mnie na pierwszym miejscu? Dziewictwo jest połączeniem mistyki i ascetyki, przeżywanym dyskretnie, bez poczucia bohaterstwa. Wymaga ono całkowitego przylgnięcia do Boga, ale też czysto ludzkiej dojrzałości, otwarcia na drugiego człowieka. Czystość emanuje z twarzy i przyciąga innych. Dziewictwo nie znosi miernoty i przeciętności. Gdy jest dwuznaczne, nieczytelne i niepełne staje się początkiem kompensacji poprzez jedzenie, dążenie do władzy, niedbalstwo, niechlujstwo i inne zewnętrzne „ucieczki”. Przychodzi moment, że „cukierków” duchowych już nie ma, lecz jest „twardy chleb” (św. Teresa od Jezusa). To jest doświadczenie każdego, kto idzie za Chrystusem. W sercu każdego człowieka jest taka przestrzeń, którą może wypełnić tylko Bóg. Gdzie człowiek kocha, tam zawsze jest obecny Bóg.
Żyć z Bogiem i dla Boga samego!

Życie w posłuszeństwie Jezusowi Chrystusowi i służenie Mu zawsze polega na posłuszeństwie wobec człowieka wybranego jako przełożony. Posłuszeństwo praktykuje się poprzez relację z drugą osobą. Potrzebuje ono wyrzeczenia, klarowności, czystości. Wzorem posłuszeństwa jest Maryja. Nikt tak jak Ona nie zrezygnował z tego, co własne w pełnym poddaniu się Bogu. Maryja nie stawia warunków, nie czyni żadnych zastrzeżeń. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus prosiła Boga, aby zabrał jej wolność. Drogą do posłuszeństwa jest oczyszczenie siebie, aby być coraz bliżej Boga. Być posłusznym prawdzie, demaskować kłamstwa i zniewolenia. Człowiek za głosem serca daleko nie zajdzie. Trzeba skonfrontować to, co ja myślę o sobie z tym, jaką prawdę o mnie mają inni.
Pan Bóg nie odda się nam całkowicie, póki my całkowicie nie oddamy się Jemu.
I z tymi myślami wchodzimy w kolejny Adwent…